اگر تصور می کردید که کامپیوتر کیفی قابل حمل شبیه به چمدان یک مدل کهنه و قدیمی است، در تصورتان تجدید نظر کنید. کامپیوترهای قابل حمل بزرگ کامپیوتری است که شامل تجهیزات زیر است:
مادربرد ATX یا mATX ( به همراه فضایی برای کارت های PCI-E/AGP/PCI در بسیاری از مدل ها) ، شیارهای داخلی و خارجی برای چندین هارددرایو و درایو نوری، یک صفحه LCD توکار در اندازه های 15 تا 19 اینچ، یک صفحه کلید با سیم توکار، دستگاه خنک کننده و توان برای کنترل سی پی یو (CPU) های چهار هسته ای و کارت های گرافیکی بسیار پیشرفته. همه ی این تجهیزات در یک محفظه به شکل جعبه با یک دسته محکم قرار می گیرند. ( وزن بعضی از این کامپیوترها به 13 کیلوگرم هم می رسد).
بسیاری از کامپیوترهای قابل حمل ( کامپیوترهای کیفی بزرگ ) بدون باتری به بازار عرضه می شوند، بنابراین همیشه باید از یک پریز برق استفاده کنید. مدل هایی که مجهز به باتری هستند ممکن است، تنها به مدت تقریبا یک ساعت بدون برق کار کنند. این کامپیوترها ابرکامپیوترهای کیفی نیستند، زیرا نمی توانید آنها را روی پاهای خود گذاشته و استفاده کنید؛ صفحه نمایش به صورتی ساخته شده است که لازم است، مثل صفحه نمایش های متداول روی میز قرار داده شود و صفحه کلید توسط کابل مارپیچی به صفحه نمایش متصل شده است.
کامپیوترهای قابل حمل برترین کامپیوترهای مناسب شبکه محلی به شمار می روند، دلیل ادعای فوق این است که شما به طور اساسی تمام امکانات یک کامپیوتر دسکتاپ را در دسترس دارید که صفحه نمایش آن درون کیف دستی جاسازی شده است و می توانید در محل مورد نظرتان با استفاده از جریان برق آن را روشن کنید. متخصصان بازیابی داده ها می توانند از محفظه هایی بی شمار درایو یک کامپیوتر قابل حمل برای تهیه نسخه پشتیبان در محل و بازیافت اطلاعات استفاده کنند. چنینن توانایی ارزش بالایی دارد و بیشتر، ارتش آمریکا از آن استفاده می کند. با این وجود، اگر باید کامپیوتر دسکتاپ تان را به همراه داشته باشید، کامپییوترهای قابل حمل بهترین انتخاب هستند.
۱۳۸۷ اسفند ۷, چهارشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر