کارت گرافیک قطعه ای است که اطلاعات دیجیتال را از RAM یا CPU دریافت نموده و آنها را برای نمایش روی مانیتور تبدیل به سیگنال های ویدیویی می کند. در واقع سوکت متصل به مانیتور باید به خروجی کارت گرافیک متصل گردد تا خروجی تصویری سیستم قابل رویت باشد.
کارتهای گرافیکی قدیمی به دلیل معمولی بودن تصاویر نمایشی دارای معماری ساده ای بودند، اما با گسترش دامنه ی استفاده از کامپیوتر و به ویژه عرضه ی بازی های رایانه ای سه بعدی و نرم افزارهای گرافیکی و تدوین فیلم، معماری آنها هم به تدریج پیچیده شده است. یک کارت گرافیک پیشرفته دارای حافظه و پردازنده ی مخصوص به خود است که در صورت کم بودن حافظه یا کند بودن پردازنده، نمایش تصاویر و فیلم ها با رنگ و تفکیک پذیری (Resolution) مناسب امکان پذیر نبوده و ضمنا اجرای بازی های رایانه ای با مشکل منقطع بودن تصاویر و نماها روبرو خواهد شد.
کارتهای گرافیکی معمولی دارای حافظه 32 یا 64 مگابایت هستند. اما برای اجرای مناسب بازی ها و نرم افزارهای پردازش تصویر به کارتهایی با حافظه 128 و بیش تر نیاز است. برخی کارتهای گرافیکی دارای امکانات جانبی اضافی هستند، برای مثال بسیاری از آنها دارای ورودی خروجی S-Video برای ارسال سیگنال های تولید شده به تلویزیون می باشند. برخی دیگر هم می توانند با دریافت امواج تلویزیونی از طریق آنتن، تصاویر تلویزیونی را روی مانیتور نشان دهند یا این که خروجی دستگاه های آنالوگی مثل ویدیو را تبدیل به فرمت های دیجیتال کنند. این قابلیت ها در کارتهای جداگانه ای که کارت TV ، کارت کپچر (Capture) یا کارت ویدیو نامیده می شوند نیز وجود دارد.
کارتهای گرافیک را به سه طریق می توان روی سیستم نصب کرد:
-On Board: در این حالت که اصطلاحا آن برد یا سرخود نامیده می شود،کارت گرافیک جزئی از مادربرد است و بخشی از حافظه ی کامپیوتر را به عنوان RAM مورد نیاز خود استفاده می کند. در اغلب کامپیوترهای ارزان قیمت که از پردازنده هایی با توان عملیاتی کم تر استفاده می کنند( مثل پردازنده های سلرون) کارت گرافیک روی مادربرد نصب است و هر چند برای کاربردهای معمولی کارآمد می باشد اما به دلیل فقدان قابلیت ارتقاء برای استفاده های حرفه ای به هیچ وجه مناسب نیست.
-PCI:در این روش کارت گرافیک روی یکی از اسلات های PCI نصب می شود. اسلاتهای PCI شکافهایی به طول 8 سانتی متر هستند که معمولا 5 تا 6 عدد از آنها روی مادربرد نصب می شوند.به دلیل خصوصیات خاص اسلاتهای PCI بازدهی کارت گرافیک در این حالت چندان بالا نیست.
AGP-: به منظور کارایی بالاتر و دسترسی مستقیم به حافظه، نسل اصلاح شده ی گذرگاههای PCI به نام (Accelerator Graphic Port) AGP در سال 1996 توسط شرکت اینتل به بازار عرضه شد. امروزه تقریبا تمامی سیستم ها دارای یک اسلات AGP برای اتصال کارت گرافیک هستند. این اسلات که در اغلب مادربردها رنگ قهوه ای دارد به دلیل عدم اشتراک با سایر اسلاتها و نیز ویژگی های داخلی، امکان استفاده از تمام پتانسیل کارت گرافیک را فراهم می آورد.
اغلب کارتهای گرافیک توسط یک کانکتور با 15 پین به مانیتور متصل شده و تصاویر ساخته شده را برای نمایش ارسال می کنند. بسیاری از کارتهای گرافیک هم زمان با نصب ویندوز به صورت خودکار پیکربندی و نصب می شوند اما برخی از آنها را باید با استفاده از سی دی های همراه آن نصب کرد تا امکان استفاده از تمام قابلیتهای آن وجود داشته باشد. برای اطلاع از نوع و میزان حافظه ی کارت گرافیک کامپیوترتان، روی دسکتاپ راست کلیک کرده و گزینه ی Properties را انتخاب کنید. سپس در زبانه ی Setting روی دکمه ی Advanced کلیک نمایید تا پنجره ی مربوط به اطلاعات کارت گرافیک ظاهر شود. در این پنجره با کلیک کردن روی زبانه ی Adapter می توانید مشخصات کارت گرافیک نصب شده روی کامپیوترتان را مشاهده کنید.
۱۳۸۷ بهمن ۴, جمعه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر